ഏപ്രിൽ ഫൂൾ എന്താണ്? ചരിത്രം ഒന്ന് മനസ്സിലാക്കൂ !!!
'ഏപ്രിൽ ഫൂൾ' ഇത് കേൾക്കാത്തവരായി ആരുമുണ്ടാവില്ല. മുസ്ലിം, അമുസ്ലിം എന്ന വ്യത്യാസമില്ലാതെ ഏവർക്കും ഹരം പകരുന്ന ദിവസമായി ഏപ്രിൽ ഒന്ന് മാറുമ്പോൾ കളവ് പറയാൻ പടച്ച റബ്ബ് അനുവദിച്ച ദിവസമാണിതെന്നാണ് പലരുടേയും ധാരണ...
പരലോകത്തെ പേടിയുണ്ടെങ്കിൽ മുസ്ലിം ചെറുപ്പക്കാർ ഈ വേണ്ടാവൃത്തിയിൽ നിന്ന് മാറി നിൽക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ചില അഭ്യൂഹക്കഥകളാണ് ലോകത്ത് ഈ ഫൂളന്മാരെ പടച്ചുവിടുന്നത്. ആദ്യം അതൊന്ന് നമുക്ക് പരിചയപ്പെടാം. പിന്നെ ഇസ്ലാമിക ഇതിവൃത്തത്തിനകത്ത് നിന്ന് നമുക്ക് ചില സത്യങ്ങൾ വിചാരപ്പെടാം...
കഥ ഇങ്ങനെയും...
1582 കാലഘട്ടത്തില് ഫ്രാന്സില് നടന്ന ഒരു വെറൈറ്റി കലണ്ടര് പരിഷ്കരണമാണ് ഇന്നത്തെ ഏപ്രില് ഫൂളില് കലാശിച്ചത്. ആ കാലത്ത് അതായത് 45 B.C.യില് ഫ്രാന്സ് അടക്കി ഭരിച്ചിരുന്ന ജൂലിയസ് സീസര് കൊണ്ടുവന്ന ജൂലിയന് കലണ്ടറാണ് അതുവരെ എല്ലവന്മാരും പിന്തുടര്ന്ന് പോന്നത്. പക്ഷെ 1582ല് അന്നത്ത മാര്പ്പാപ്പ പോപ് ഗ്രിഗറി XIIIപഴയ കലണ്ടര് ഒന്ന് പരിഷ്കരിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒരു പേരും ആ കലണ്ടറിനു കൊടുത്തു, ഗ്രിഗേറിയന് കലണ്ടര്.!
പക്ഷെ ഈ പുതിയ കലണ്ടര് വന്നപ്പോള് വര്ഷത്തിന്റെ തുടക്കം ഏപ്രില് നിന്നും ജനുവരിയിലേക്ക് മാറി. അതുവരെ ഏപ്രില് 1ന് തുടങ്ങിയിരുന്ന പുതുവര്ഷം ആ കലണ്ടര് വന്ന ശേഷം ജനുവരി ഒന്നിലേക്ക് മാറ്റി, അല്ല മാറി..!
അന്നത്തെ കാലത്ത് ഈ ടിവി റേഡിയോ മൊബൈല് ഒന്നും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ പുതിയ കലണ്ടര് നിലവില് വന്നതും പുതുവത്സരം മാറ്റിയത് ഒന്നും ലോകം അറിഞ്ഞില്ല. മൊത്തം ലോകം അറിഞ്ഞു വന്നപ്പോള് കുറച്ചു വര്ഷങ്ങള് എടുക്കുകയും ചെയ്തു...
അങ്ങനെ ആ കാലത്ത് കുറെപേര് ജനുവരി 1നും വേറെ ചിലര് ഏപ്രില് 1നും പുതുവത്സരം ആഘോഷിച്ചു. പുതിയ കലണ്ടര് നിലവില് വന്ന ശേഷവും ഏപ്രില് 1ന് പുതുവത്സരം ആഘോഷിച്ച അവരെ ലോകം “മണ്ടന്മാര്” എന്ന് വിളിക്കാന് തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഏപ്രില് 1 ഈ വിഡ്ഢികളുടെ ദിനമായി ലോകവും ആഘോഷിക്കാന് തുടങ്ങി…!
അന്ന് പല കളവുകളും പറഞ്ഞ് ജനങ്ങളെ വിഢികളാക്കണമെന്നാണ് വിശ്വാസം.
എന്നാല്, ഒരു മുസ്ലിമിന് തമാശക്കാണെങ്കില് പോലും കളവ് പറയാമോ..? പ്രവാചകന് ﷺ പഠിപ്പിക്കുന്നു:
وَإِنَّ شَرَّ الرَّوَايَا رَوَايَا الْكَذِبِ ، لا يَصْلُحُ مِنْهُ هَزْلٌ وَلا جِدٌّ (شرح السنة
വിശ്വാസികളില് എന്ത് ദുസ്വഭാവങ്ങള് ഉണ്ടായാലും കളവ് ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകാന് പാടുള്ളതല്ല.
سئل النبي صلى الله عليه وسلم: أيكون المؤمن جبانا؟ قال:” نعم” قالوا: أيكون المؤمن بخيلا؟ قال:” نعم” قالوا: أيكون المؤمن كذابا؟ قال:” لا”. رواه الامام مالك
على كل خلة يطبع أو يطوى عليها المؤمن إلا الخيانة والكذب (ابن ابي الدنيا
പ്രവാചകര്ക്ക് (ﷺ) ഏറ്റവും വെറുപ്പുള്ള സ്വഭാവം കളവായിരുന്നു. സ്വഹാബികളില് ആരെങ്കിലും കളവ് പറഞ്ഞാല് അയാള് തൗബ ചെയ്യുന്നതു വരെ അവിടുന്ന് മനസിക സംഘര്ഷം അനുഭവിച്ചിരുന്നു. ഇനി തന്റെ അടുത്ത ബന്ധുക്കള് വല്ലവരും നുണ പറഞ്ഞാല് പശ്ചാത്തപിക്കുന്നതുവരെ തിരുമേനി ﷺ അവരോട് പിണങ്ങുമായിരുന്നു.
ഒരാള് തന്നെ വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാളോടാണ് കള്ളം പറഞ്ഞതെങ്കില് അവിടെ കളവിനു പുറമെ വഞ്ചനയും കടന്നുവരുന്നു.
“كبرت خيانة أن تحدّث أخاك حديثا هو لك به مصدق وأنت له به كاذب ” رواه أبو دود
ഇത്തരം ആളുകള്ക്ക് യാതൊരു നിലയും വിലയുമില്ല.
إذا ماالمرء أخطأه ثلاثٌ فَبِعْهُ ولو بكفٍّ من رمادِ
سلامةُ صَدْرِه والصدقُ منه وكتمانُ السرائرِ في الفؤاد
മലക്കുകള് ഇത്തരക്കാരില്നിന്ന് അകന്നു നില്ക്കാനാണ് ഇഷ്ടപ്പെടുക.
إِذَا كَذَبَ الْعَبْدُ تَبَاعَدَ عَنْهُ الْمَلَكُ مِيلًا مِنْ نَتْنِ مَا جَاءَ بِهِ (ترمذي
പലപ്പോഴും താല്ക്കാലികമായ ചില നേട്ടങ്ങള്ക്കാണ് നാം കള്ളം പറയാറുള്ളത്. ഇതും ശരിയല്ല. എന്താണ് സത്യസന്ധത എന്ന് ഇമാം ജുനൈദുല് ബഗ്ദാദി വിശദീകരിക്കുന്നു.
” حقيقة الصدق: أن تصدق في وضع لا ينجيك فيه الا الكذب”
സത്യം പറഞ്ഞാല് ചിലപ്പോള് താല്ക്കാലികമായ തോല്വിയുണ്ടാകാം. എന്നാലും ശാശ്വത വിജയം നമ്മുടെ കൂടെയുണ്ടാകും. ഉമര് (റ) പഠിപ്പിച്ചതു പോലെ
عمر بن الخطاب:” لأن يضعني الصدق _ وقلما يضع_ أحب الي من أن يرفعني الكذب وقلما يرفع”
മഹാനായ കഅ്ബ് (റ) വിന്റെ ചരിത്രം ഇതാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത്. തബൂക്ക് യുദ്ധത്തിന് സാഹചര്യം അനുകൂലമായിട്ടും അദ്ദേഹം പോവാതിരുന്നു. യുദ്ധം കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഇങ്ങനെ മാറിനിന്ന പലരും പ്രവാചകനോട് (ﷺ) കളവ് പറഞ്ഞ് രക്ഷപ്പെട്ടു. കഅ്ബ് സത്യം തുറന്നുപറഞ്ഞു. അവസാനം കഅ്ബിന്റെ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് അല്ലാഹു ﷻ ആയത്തിറക്കി. ചരിത്രം ഇങ്ങനെ:
فقال كعب: يا رسول الله، والله لو جلست عند غيرك من ملوك الدنيا لرأيت أني سأخرج من سخطه بعذر، لقد أوتيت جدلا، ولكن يا رسول الله لئن حدثتك اليوم حديثا ترضى به عني ليوشكن الله أن يسخطك علي، ولئن حدثتك حديث صدق تجد فيه عليّ اني لأرجو من الله فيه عقبى، ووالله ما كان لي من عذر. فقال النبي صلى الله عليه وسلم:” أما هذا فقد صدق، قم حتى يقضي الله فيك”
جاءني أناس من بني سلمة ( وهي قبيلة من قبائل أنصار) يقولون لي: لماذا لم تقل مثل فلان وفلان وتعتذر، وكان النبي سيستغفر لك، أما رأيت النبي النبي يستغفر لهم؟
فمن كثرة كلامهم هممت أن أعود للنبي فأكذب نفسي ولكني عدت الى رشدي.
ونهى النبي عن كلامنا 50 يوما، حتى نزلت توبة الله علينا في قرآن يتلى الى يوم القيامة.. وسبحان الله تختم الآيات بـ{ يا أيها الذين آمنوا اتقوا الله وكونوا مع الصادقين}. فجئت الى النبي صلى الله عليه وسلم ودخلت المسجد، فنظر اليّ النبي صلى الله عليه وسلم فاستنار وجهه من الفرحة، وكنا نعرف في وجهه ذلك ( اذا فرح النبي وابتسم استنار وجهه كأنه قطعة من القمر) فقلت له: يا رسول الله والله ما نجاني الا الصدق، وان من توبتي ألا أحدث بعد ذلك الا صدقا، ووالله ما كذبت من بعدها كذبة، واني لأرجو من الله أن أستديم على ذلك حتى اموت.
കളവ് ശീലമാക്കിയവര്ക്കുള്ള ശിക്ഷ കഠിനതരമാണ്.
رأى النبي صلى الله عليه وسلم رؤيا، رأى أن رجلا يفتح فمه فيشق شقيه نصفين، فيقول الرسول صلى الله عليه وسلم:” فأتاني رجلان، فقالا لي: ان الذي يشق شقيّه هذا الكذاب، يكذب الكذبة فتحمل عنه، فتبلغ الآفاق، فيصنع به هكذا الى يوم القيامة”. رواه الامام أحمد
ഇവരുടെ സങ്കേതം നാളെ നരകമായിരിക്കും.
وَإِنَّ الْكَذِبَ يَهْدِي إِلَى الْفُجُورِ وَإِنَّ الْفُجُورَ يَهْدِي إِلَى النَّارِ وَإِنَّ الرَّجُلَ لَيَكْذِبُ حَتَّى يُكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ كَذَّابًا بخاري
കളവാകുമോ എന്ന ഭയം മുന്ഗാമികളെ എങ്ങനെ പിടികൂടിയിരുന്നു എന്നതിന് ചില ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്:
റബീഉബ്നു ഖൈസം: ഒരിക്കല് സഹോദരി അവരെ കാണാന് വന്നു. റബീഇന്റെ കുട്ടിയെ വാല്സല്യത്തോടെ പൊന്നു മോനേ എന്നു വിളിച്ചു. അദ്ദേഹം പ്രതികരിച്ചു: നിനക്ക് സഹോദര പുത്രാ എന്നു വിളിച്ച് സത്യം പറഞ്ഞുകൂടായിരുന്നോ..?
ഔനു ബ്നു അബ്ദില്ല: അദ്ദേഹം പറയുന്നു: ഒരിക്കല് പിതാവ് എന്നെ നല്ല ഉടുപ്പുകള് അണിയിച്ചു. ഇതു കണ്ട കൂട്ടുകാര് ചോദിച്ചു: ഇത് നമ്മുടെ അമീര് തന്നതാണോ..? അങ്ങനെ തോന്നിക്കാന് ഞാന് രാജാവിനു വേണ്ടി ദുആ ചെയ്തു. ഇതറിഞ്ഞ പിതാവ് പറഞ്ഞു: നീ കളവ് പറയരുത്. കളവു പോലെയുള്ളതും പറയരുത്.
സഹ്ലുബ്നു അലി: ഒരിക്കല് ഉമ്മ അദ്ദേഹത്തോട് വാതിലിന്റെ പകുതി അടക്കാന് പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരു നൂല് എടുത്ത് അളന്ന് പകുതി കൃത്യമായി അടച്ചു.
…. جاءنا سالم يطلب ثوبا سباعيا فنشرت عليه ثوبا سباعيا فذرعه فإذا هو أقل من سباعي فقال : أليس قلت : سباعي ؟ قلت : كذلك : نسميها قال : كذلك يكون الكذب
يحي بن بكير المصري : قال : سمعت الليث بن سعد قال : كانت ترمض عينا سعيد بن المسيب حتى بلغ الرمص خارج عينيه وصف يحيى بيده إلى [ المحاجر ] فيقال له ك لو مسحت هذا الرمص فيقول : فأين قولي للطبيب وهو يقول لي : لا تمس عينك فأقول لا أفعل ؟
ഇത്ര കണിശതയാണ് സത്യത്തിന്റെയും കളവിന്റെയും കാര്യത്തില് നമ്മുടെ മുന്ഗാമികള് കാണിച്ചത്. ഏതു പ്രതിസന്ധിഘട്ടങ്ങളിലും സത്യം മുറുകെ പിടിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥാനം ശുഹദാക്കളുടെയും മേലെയാണ്.
وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا (نساء
അതുകൊണ്ട് നബിﷺതങ്ങള് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു:
اللهم اني أسألك لسانا صادقا”. رواه الترمذي
ഇത്ര ഗൗരവമുള്ളതാണെങ്കിലും പലപ്പോഴും നാം അറിയാതെ കളവുകള് നമുക്കിടയില് ചുറ്റി നടക്കുന്നു. ഇതിനെപ്പറ്റി അവിടന്ന് പറഞ്ഞു:
” ان من علامات الساعة الصغرى كثرة الكذب” رواه الامام أحمد
ചില ഉദാഹരണങ്ങള് നോക്കുക:
കച്ചവട വിജയത്തിനു വേണ്ടി കളവ് പറയുക. (ഇല്ലാത്ത ഗുണങ്ങള് പരസ്യം ചെയ്യുകയും ഉള്ളത് മറച്ച് വെക്കുകയും ചെയ്യുക.)
” يا معشر التجار” فرفعوا رؤوسهم، فقال:” ان التجار يبعثون يوم القيامة فجّارا الا من اتقى وبرّ وصدق” رواه الترمذي
الْيَمِينُ الْكَاذِبَةُ مَنْفَقَةٌ لِلسِّلْعَةِ مَمْحَقَةٌ لِلْكَسْبِ احمد
” البيّعان بالخيار ان لم يتفرّقا، فان صدقا وبيّنا بورك لهما في بيعهما، وان كذبا وكتما فعسى أن يربحا ربحا وتمحق بركة بيعهما”. رواه البخاري
ആളുകളെ ചിരിപ്പിക്കാന് വേണ്ടി കളവ് പറയുക.
” أنا زعيم ببيت وسط الجنة لمن ترك الكذب وان كان مازحا” رواه أبو داود
ويل للذي يحدث فيكذب ليضحك القوم ، ويل له ويل له رواه أبو داود
കുട്ടികളോട് വല്ലതും വാക്ക് കൊടുക്കുകയും അത് ലംഘിക്കുകയും ചെയ്യുക. ഇതും കളവ് തന്നെ.
من قال لصبيه : ها أعطيك فلم يعطه شيئا كتبت كذبة (ابن أبي الدنيا في مكارم الأخلاق
കേസില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനോ മറ്റുള്ളവരെ കേസില് കുടുക്കാനോ കള്ളം പറയുക.
ذَكَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْكَبَائِرَ أَوْ سُئِلَ عَنْ الْكَبَائِرِ فَقَالَ الشِّرْكُ بِاللَّهِ وَقَتْلُ النَّفْسِ وَعُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ فَقَالَ أَلَا أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْبَرِ الْكَبَائِرِ قَالَ قَوْلُ الزُّورِ أَوْ قَالَ شَهَادَةُ الزُّور (بخاريِ
തന്റെ അന്തസ്സ് കാത്തു സൂക്ഷിക്കാനെന്ന പേരില് കളവ് പറയുക. ഉദാഹരണം: ഭക്ഷണം വേണോ..? എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോള് മാന്യത വിചാരിച്ച് വേണ്ട എന്നു പറയുക.
دخلت على النبي محمد صلى الله عليه وسلم احدى الصحابيات تقول له: يا رسول الله: أقول للطعام الذي أشتهيه لا أشتهيه أهي كذبة؟ فقال صلى الله عليه وسلم:” ان الكذب يكتب كذبا حتى الكذيبة تكتب كذيبة” رواه الامام أحمد
കാണാത്ത സ്വപ്നം ഉണ്ടാക്കിപ്പറയുക:
مَنْ تَحَلَّمَ كَاذِبًا كُلِّفَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَنْ يَعْقِدَ بَيْنَ شَعِيرَتَيْنِ وَلَنْ يَعْقِدَ بَيْنَهُمَا (ترمذي
ഖുര്ആനിനെക്കുറിച്ചും ഹദീസിനെക്കുറിച്ചും അറിയാതെ സംസാരിക്കുക. ഇതാണ് ഏറ്റവും കുറ്റകരമായ കളവ്,.
مَنْ حَدَّثَ عَنِّي بِحَدِيثٍ يُرَى أَنَّهُ كَذِبٌ فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبِينَ مسلم
من قال في القرآن بغير علم فليتبوأ مقعده من النار”. رواه الترمذي
ഇനി ഒരാള്ക്ക് ഒരിക്കലും കളവില്നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാന് പറ്റില്ല എന്ന ഒരവസ്ഥ വന്നാല് തന്നെ അവിടെ ചെയ്യേണ്ടത് വല്ല ആലങ്കാരിക പ്രയോഗങ്ങള് നടത്തി വ്യക്തമായ കളവില്നിന്ന് രക്ഷപ്പെടലാണ്. ഇതിന് ഇസ്ലാമില് അനുവാദമുണ്ട്..
قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ان في المعاريض لمندوحة عن الكذب (بيهقي
ഇമാം ബുഖാരി (റ) തങ്ങള് ഇതിനു കൊടുത്ത ഉദാഹരണം ഇങ്ങനെയാണ്: അബൂ ത്വല്ഹയുടെ കുട്ടി മരിച്ചു. കുട്ടിക്ക് എങ്ങനെയുണ്ടെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് ഭാര്യ ഉമ്മു സുലൈം വിവരമറിയാത്ത ഭര്ത്താവിനോട് പറഞ്ഞു: ഹദഅ നഫ്സുഹു (അവന്റെ ആത്മാവിന് സുഖമായിരിക്കുന്നു.)
അതുപോലെ അനിവാര്യ ഘട്ടം എന്ന നിലക്ക് മൂന്നു സ്ഥലങ്ങളിലും പ്രവാചകന് ﷺ കളവ് പറയാന് ഇളവ് നല്കിയിട്ടുണ്ട്.
ألا إن كل كذب مكتوب على ابن آدم كذبًا لا محالة إلا أن يكذب الرجل فى الحرب فإن الحرب خدعة أو يكذب بين الرجلين ليصلح بينهما أو يكذب امرأته ليرضيها (بيهقي
ചുരിക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ ഏപ്രിൽ ഒന്നിനായാലും മറ്റേത് ദിവസമായാലും പരിശുദ്ധ ഇസ്ലാം വിലക്കിയ കളവുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത് നീചമായ സംസ്കാരവും കുറ്റകരവുമാണ്. അതിന് പുറമെ ഇത്തരം പാശ്ചാത്യ സംസ്കാരം വാരിപ്പുണരുന്നത് കടുത്ത തെറ്റുകൂടിയാണെന്ന് ഓരോ മുസ്ലിമും ഓർക്കുന്നത് നന്നാകും. അല്ലാഹു നമ്മെ കാക്കട്ടെ, ആമീൻ
Post a Comment